Ἐπί τῆς Ἀρχιερατείας τοῦ μακαριστοῦ Ἀλεξάνδρου περί τά τέλη τοῦ 1974 καί ἀρχάς τοῦ 1975  εἰς οἰκόπεδον  εὑρισκόμενον μεταξύ τῶν ὁδῶν Ἁγ. Μαρίνης καί Ἁγ. Σώστη,  τό ὁποῖον κατόπιν ἐνεργειῶν τοῦ μακαριστοῦ Πρωτ/ρου Μιχαήλ Παπαδοκωστάκη  παρεχώρησεν ἡ μακαριστή  Γεωργία Ἀντωνοπούλου καί μέ τήν φροντίδα καί μέριμνα τοῦ Ἐπισκόπου ἐτοποθετήθη   λυόμενος Ἱερός Ναός τιμώμενος ἐπ’ ὀνόματι τοῦ Ἁγίου Φανουρίου. Τάς ἀνάγκας τοῦ νέου λυομένου Ναοῦ ἐξυπηρέτουν ἀρχικῶς οἱ ἐφημέριοι τῆς Ἁγ. Μαρίνης, κυρίως ὁ πατήρ Κλήμης Φιλίππου τοῦ ὁποίου ἡ διακονία εἰς τήν Ἱεράν ἡμῶν Μητρόπολιν ἀναμφισβητήτως ὑπήρξεν καί λαμπρά καί λίαν ἐπιτυχής. Εἰς τήν συνέχεια ἐτοποθετήθη ὡς μόνιμος Ἱερέας ὁ ἄρτι προσληφθείς  εἰς τήν Ἱ. Μητρόπολιν Περιστερίου, μακαριστός πλέον Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμ. π. Θεοφάνης Ψαρρᾶς. 

Ὁ νέος Ἱερός Ναός ἐθεμελιώθη ὑπό τῆς ἐμῆς ταπεινότητος τόν Ἰανουάριον τοῦ 1989.